We besluiten op tijd aanwezig te zijn zodat we de laptop en beamer klaar kunnen zetten, maar bij aankomst is de deur nog dicht. Ja het is vandaag zaterdag en een vrije dag. Rond een uur of negen gaat de deur open en al vrij snel daarna druppelen bestuursleden en medewerkers langzaamaan binnen. De manager verschijnt casual in een traditioneel roodkleurig en geborduurd tuniek. Hij maakt indruk op mij met zijn bijzondere uitstraling! Rustig en zelfbewust maar zonder op de voorgrond te treden.
De boardroom is niet zo praktisch want de groep is met zo’n 14 mensen best groot. Er moet geschoven worden met de tafel en stoelen en vervolgens blijkt de stroom uitgevallen. Ook een generator biedt geen oplossing. Dan maar old-school met flappen aan de muur, die we gelukkig hadden meegenomen. Het management en de bestuursleden druppelen binnen en tegen 10.30 uur kunnen we beginnen.
De presentatie valt goed hoewel enkele hun aandacht er moeilijk bij kunnen houden. Zo maakt de voorzitter er een gewoonte van zo nu en dan weg te dommelen en zelfs te snurken. Dik vraagt hem of hij ook aanwezig is en dat vindt iedereen wel vermakelijk. Er zijn geen opmerkingen op de inhoud. We hadden goed ingeschat dat het management een ‘blinde vlek’ heeft voor een aantal zeer relevante issues, zoals ‘marketing richting de leden’ en kostprijscalculaties voor machines. Er is een vraag naar de mogelijkheden voor export maar die wordt door Dik vakkundig gepareerd. Een uitstapje naar het buitenland is natuurlijk heel interessant, maar er is op de Keniaanse markt nog genoeg te doen.
Tijd voor een korte pauze met de gebruikelijke melkthee en witte boterhammen, dun besmeerd met wat boter en jam. Het is mooi om te zien hoe sommige er een clubsandwich van maken door 4 sneden tegelijk te pakken en daar stevig in te happen. Voor de gelegenheid hebben we traditioneel Nederlands snoepgoed meegenomen zoals chocolade paaseitjes, muntdrop, King pepermunt, Haagse hopjes en studentenhaver. Vooral de eitjes en de studentenhaver gaan er goed in terwijl enkele ook zeer gecharmeerd zijn van de pepermunt.
Na dit intermezzo vervolgen we met het maken van een actieplan. Dat is even schakelen na de afleiding door het snoepgoed, maar dit wordt vervolgens zeer goed opgepakt. Enkele issues, waaronder kostprijsreductie zowel bij de boer als de coöperatie, waren al bekend en met ons onderzoek bevestigd. Ook laten ze hun interesse blijken voor meer kennis van financieel management en ledenmarketing. De gewenste actiepunten worden op een flap geschreven en geprioriteerd. Een nieuw boekhoudpakket voorop, want dat moet de broodnodige managementinformatie opleveren die de organisatie nodig heeft om echt te kunnen sturen op resultaten.
Dik geeft aan hoe het nu verder zal gaan en wat de rol is van Rien en Wilfred, lokale medewerkers van Agriterra in Kenia, zal zijn in de verdere begeleiding en advisering van de coöperatie. We nemen afscheid en kopen in de shop nog wat rijst voor thuis. Moe maar voldaan worden we door Mohammed, onze chauffeur, teruggereden naar Nairobi om daarna in het hotel en later in het vliegtuig nog wat verder te werken aan het rapport en deze blog. Agriterra heeft er een klant bij.
