"Voordat ik het wist, zat ik in een filmset-achtig decor een handtekening te krabbelen onder de door ons opgestelde MoU. Internationaal gezelschap op de achtergrond, aanzwellende filmmuziek door de speakers, opgetrommelde pers met televisie camera’s, alles erop en eraan." Bedrijfsadviseur Jan Heemskerk schreef een blog over zaken doen in China.
"Hou die barbaren buiten!"
Dat moet de Chinese keizer Qin ongeveer geroepen hebben rond 250 voor Christus. Keizer Qin verenigde een groot deel van het huidige China en gaf vervolgens opdracht de Chinese muur te bouwen om de barbaren uit Mongolië en Rusland buiten te houden. Voor de zekerheid liet hij kort daarna ook alvast zijn mausoleum metselen. Ruim 700.000 man bouwden het imposante bouwwerk, inclusief het wereldberoemde Terracottaleger van Xian, zodat hij zich ook in het eeuwige leven beschermd zou voelen. En oh ja, alle arbeiders, die aanwezig waren bij de afronding van dit megaproject zijn voor de zekerheid direct mee begraven, want het zou eens uit mogen lekken, waar het graf was. Wie is hier nou de barbaar, gij of ik?
Deze gereserveerde houding ten opzichte van het buitenland hebben veel Chinezen nog steeds. Chinezen exporteren hun waren over de hele wereld, maar van alle Nederlandse landbouwproducten importeren ze heel selectief alleen Nederlandse pootaardappelen, melkpoeder, peren, paprika en wedstrijdpaarden. Dus geen paardenbiefstuk, maar alleen wedstrijdpaarden. Aangezien copyright in China “right to copy” betekent zijn pootaardappelbedrijven erg voorzichtig in dit land. Kortom: Je moet wel iets heel speciaals hebben, wil je als Nederlandse organisatie toestemming krijgen om actief en succesvol te zijn in China.
Deze achtergrondinformatie maakt wellicht duidelijk, waarom zaken doen in China zo taai is. Deze week reisde ik met China expert Gabriela Versteeg, gepokt en gemazeld in diplomatieke kringen, en 2 Chinese collega’s door 4 provincies in het zuiden China. We bezochten hier klanten en overheden. Belangrijk thema is de financiering door de Chinese overheid en/of de klant volgend jaar voor ons advieswerk aan boerencoöperaties. Het beschikbaar stellen van provinciale budgetten in Chongqing en Sichuan aan Agriterra voor vliegtickets, hotelkosten, maaltijden en overige onkosten van AgriPool experts is in dit licht heel bijzonder en een regelrechte doorbraak. Deze Chinese provincies zien intussen de mogelijkheden om via coöperaties de nkomens van boeren te verbeteren, de jongeren te binden (die nu in grote getale naar de stad migreren) en het Chinese platteland vitaal te houden.
Shaanxi bezochten we voor de eerste keer. We waren hier uitgenodigd door het provinciale ministerie van Landbouw voor de ondertekening van een Memorandum of Understanding (MoU). In Nederland is dit gewoon een document, waarin de wil tot samenwerking bevestigd wordt en doen we dit vaak af met een mailtje heen en weer. In China heeft een MoU echter een legale status, waar je niet zo maar uit kan stappen. Vergeet dus niet om er een termijn in op te nemen (bijv. 1 jaar).
Chinezen zijn gek op ceremonieel vertoon. Voorafgaand aan een Internationale hightech beurs hadden ze een groots evenement rondom de MoU gebouwd. Voordat ik het wist, zat ik in een filmset-achtig decor een handtekening te krabbelen onder de door ons opgestelde MoU. Internationaal gezelschap op de achtergrond, aanzwellende filmmuziek door de speakers, opgetrommelde pers met televisie camera’s, alles erop en eraan. Alsof je als een gekloonde Elon Musk een megacontract aan het tekenen bent voor nog eens 100.000 nieuwe Tesla’s! Nog niet realiserend, dat dit alleen de start is van nieuwe, taaie onderhandelingen met een nieuwe provincie. Dat besef kwam pas later weer, al stuntelend als een barbaar met de Chinese pointer tijdens mijn PowerPoint presentatie...
Jan Heemskerk
Bedrijfsadviseur Agriterra
