Het is kwart voor zes. Ik heb folie, een thermometer, een sealer en ben klaar om met Jean Claude chips te gaan bakken. We hebben gisterenavond afgesproken om vanmorgen voor de beurs in Goma chips te bakken. De officiële opening is om acht uur, dus we hebben niet zoveel tijd. Als Jean Claude komt, gaan we de boel installeren. Hij heeft een echte friteuse meegebracht. Als we gaan bakken slaan de stoppen door. Na een paar keer proberen lukt het en hebben we chips voor de officiële opening, die naar vandaag verzet is. De minister komt en het stadion is ingericht voor zijn ontvangst. Wij mogen op de eretribune plaatsnemen. Er zijn dansers op het veld en er verschijnt een heuse fanfare. Dan komt de minister om tien uur en we worden voorgesteld. Heel officieel allemaal.
Na een rondleiding langs de stands stappen we in de auto's die klaarstaan. De karavaan van 18 verlengde Toyota Landcruisers zet zich in beweging. De minister gaat ook mee. Het doel van de tocht is een hoogvlakte in het Masisigebergte, Murambi. De afstand is 70 kilometer. We zijn al 2 uur onderweg en de chauffeur zegt dat we op de helft zijn. De omgeving is schitterend, maar twee uur op een bankje achter in een landcruiser met 12 mensen, is niet zo'n feest. Moeten we echt nog twee uur? Het blijkt mee te vallen, na anderhalf uur zijn we er.
Het is een prachtige hoogvlakte waar de aardappelen enorm goed groeien; zonder bemesting halen ze daar 20 ton aardappelen per ha. Dit is jonge grond, dus er zit nog voldoende voeding in de grond. Met z’n allen staan we op het perceel en discussiëren we over bemesting, ziektes en pootgoedsoorten. Het is tijd voor de lunch. We zijn te gast bij een oudere boer (80 jaar) die de hele omgeving in bezit blijkt te hebben. In 1990 had hij nog 10.000 koeien. Maar in de oorlog van 1994 hebben de rebellen 7.000 van zijn koeien opgegeten. Zelf zat hij 15 dagen verstopt in het bos. Nu heeft hij weer 5.000 koeien en maakt zijn zoon kaas van de melk.
Omdat we voor het donker terug willen zijn, gaan we de auto's weer in. Het schudt en bonkt drie uur lang en dan zijn we bij het hotel. Met een paar mensen spreken we af om morgenochtend om zes uur weer chips te gaan bakken, een soort ingelaste workshop chips bakken. Ben benieuwd of ze er zijn om zes uur.
