Dit is een coöperatie met ongeveer 5.000 actieve leden en 250 medewerkers. Zij verzamelen de melk, verwerken een deel tot eigen producten, maar het merendeel wordt direct naar Jakarte getransporteerd waar 2 fabrieken van Frisian Flag (volledig eigendom van Friesland Campina) zijn gevestigd.
Ik was in de veronderstelling op het platteland terecht te komen, omdat het een zuivelcooperatie van boeren met koeien betreft. Maar Lembang is een grote stad bijna tegen Bandung aangegroeid. En de coöperatie zat midden in de stad. De werkelijkheid bleek iets minder idyllisch
Op donderdag gingen we naar de tweede coöperatie KPBS in Pangalengan. Deze coöperatie heeft 3.500 actieve leden en 180 werknemers. Het personeelsbeleid was hier professioneler van opzet. Hier kan je bijvoorbeeld wel ontslagen worden als je niet functioneert.
Grote uitdagingen waar beide coöperaties tegenaan lopen:
◾Daling aantal boeren en koeien. Door hoge vleesprijzen in de afgelopen jaren verkochten boeren hun koeien om te laten slachten en het aantal koeien is fors gedaald (gemiddelde is nu 3 koeien per boer)
◾Gebrek aan voedsel (gras) voor de koeien.
Dit laatste probleem is in Lembang groter dan bij de 2e coöperatie waar we op bezoek waren, omdat Lembang een populaire omgeving voor inwoners van het drukke en warme Jakarta is (in het gehele verstedelijkte gebied 23 miljoen inwoners en daarmee de 2e grootste van de wereld na Tokio). Zij spenderen hier graag hun weekend ook al omdat het hier hoger is gelegen en daardoor iets koeler is. Lembang is de afgelopen jaren uitgebreid in aantal hotels en er wordt nog druk doorgebouwd. Goed voor de werkgelegenheid, maar niet voor het aanbod van gras voor de koeien. Boeren hebben bijna geen eigen land en moeten iedere dag op zoek naar gras voor hun koeien.
Lees meer blogs van Bertine Schieven over het werkbezoek bij KPSBU in Lembang:
http://www.flynth.nl/Flynth/blogs/articleType/CategoryView/categoryId/238/Bertine-Schieven.aspx
