De dag begint om kwart voor zes. We hebben anderhalf uur stroom gekregen om chips te bakken. De dames die beloofden hier om zes uur te zijn, zijn er niet. Jean Claude en ik bakken samen 20 zakjes, dan valt de stroom uit.
Na het ontbijt gaan we met de hele groep (boeren uit 4 landen: Oeganda, Rwanda, Burundi en Congo) naar een ander hotel waar een conferentie plaatsvindt. Eerst wordt de tocht van gisteren naar het Masisi gebergte geëvalueerd. Er zijn veel op- en aanmerkingen. Zo worden er continu aardappelen geteeld zonder tussenvrucht en wordt er niet bemest, waardoor de grond uitgeput raakt. Hier wordt druk over gediscussieerd.
Om drie uur beginnen de workshops. Eveline en Jean Claude gaan chips bakken, Geke heeft een aantal stevige stellingen over boerenbestuur, waar goed over gediscussieerd wordt. Bert en ik geven een presentatie over bemesting. We hebben heel mooie discussies. We propageren meer organische stof, ruimere vruchtwisseling en bekalking, want de grond is hier zuur, waardoor de opname van mineralen slecht is.
Ik heb hier in februari grondmonsters genomen en het beste resultaat komt van een boer die koeien heeft en ook nog een ruime vruchtwisseling. Hij zit ook in de zaal en dat helpt enorm. Wat eerst niet mogelijk bleek, wordt toch door een van hen uitgevoerd, met succes, want de grondonderzoekcijfers liegen niet. Ze raken zo enthousiast dat Bert en ik uitgenodigd worden om dit verhaal in de andere drie landen ook te houden. De bodem is immers de basis voor alles. Ik dacht dat een half uur wel genoeg zou zijn, maar na twee uur moeten we toch echt afronden.
Eveline en Jean Claude zijn eveneens succesvol met hun chips workshop. Ook zij krijgen uitnodigingen om in de andere landen workshops te gaan houden. Geke heeft de voor en tegenstanders van haar stellingen tegenover elkaar gezet en met elkaar de argumenten laten uitwisselen. Net voor het donker sluit de bijeenkomst.
